Psalm 102. „Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę” (UBG)

Psalm 102:1

 <Modlitwa strapionego, gdy uciśniony wylewa przed PANEM swoją skargę>
PANIE, wysłuchaj mojej modlitwy i niech przyjdzie do ciebie moje wołanie.

Psalm 102:2

Nie ukrywaj przede mną swego oblicza, w dniu mego ucisku nakłoń ku mnie swego ucha; w dniu, w którym cię wzywam, szybko mnie wysłuchaj.

Psalm 102:3

Moje dni bowiem nikną jak dym, a moje kości są rozpalone jak ognisko.

Psalm 102:4

Moje serce jest porażone i usycha jak trawa, tak że zapomniałem jeść chleb.

Psalm 102:5

Od głosu mego wołania moje kości przylgnęły mi do ciała.

Psalm 102:6

Jestem podobny do pelikana na pustyni, jestem jak sowa na pustkowiu.

Psalm 102:7

Czuwam i jestem jak samotny wróbel na dachu.

Psalm 102:8

Przez cały dzień znieważają mnie moi wrogowie i przeklinają mnie ci, którzy szaleją przeciwko mnie.

Psalm 102:9

Jadam bowiem popiół jak chleb, a mój napój mieszam ze łzami;

Psalm 102:10

Z powodu twego gniewu i zapalczywości, bo podniosłeś mnie i strąciłeś.

Psalm 102:11

Moje dni są jak chylący się cień, a ja usycham jak trawa.

Psalm 102:12

Ale ty, PANIE, trwasz na wieki, a twoja pamięć z pokolenia na pokolenie.

Psalm 102:13

Powstaniesz i zmiłujesz się nad Syjonem, bo czas, byś się nad nim zlitował, gdyż nadszedł czas wyznaczony.

Psalm 102:13

Psalm 102:14

 Twoi słudzy bowiem miłują jego kamienie i litują się nad jego prochem;

Psalm 102:15

A poganie będą się bać imienia PANA i wszyscy królowie ziemi – twojej chwały;

Psalm 102:16

Gdy PAN odbuduje Syjon i ukaże się w swojej chwale;

Psalm 102:17

Przychyli się do modlitwy opuszczonych i nie pogardzi ich modlitwą.

Psalm 102:18

Zapiszą  to  dla przyszłego pokolenia, a  lud , który ma być stworzony, będzie chwalić PANA.

Psalm 102:19

 Spojrzał bowiem  z wysokości swojej świątyni; PAN popatrzył z nieba na ziemię;

Psalm 102:20

Aby  wysłuchać  jęku więźniów i  uwolnić   skazanych na  śmierć;

Psalm 102:21

Aby głosili na Syjonie imię PANA i jego chwałę w Jeruzalem;

Psalm 102:22

Gdy się zgromadzą razem narody i królestwa, aby służyć PANU.

Psalm 102:23

Osłabił w drodze moją siłę, skrócił moje dni.

Psalm 102:24

Powiedziałem: Mój Boże, nie zabieraj mnie w połowie moich dni; twoje lata bowiem trwają z pokolenia na pokolenie.

Psalm 102:25

Ty dawno założyłeś fundamenty ziemi i niebiosa są dziełem twoich rąk.

Psalm 102:26

One przeminą, ale ty pozostajesz; wszystkie jak szata się zestarzeją, zmienisz je jak płaszcz i będą odmienione.

Psalm 102:27

Ale ty zawsze jesteś ten sam, a twoje lata nigdy się nie skończą.

Psalm 102:28

Synowie twoich sług będą trwać u ciebie, a ich potomstwo zostanie przed tobą utwierdzone.

Przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska