Proroctwo z Księgi Rodzaju 5 wskazuje na Jezusa jako Mesjasza

Imiona z Księgi Rodzaju wydają się być jedną z licznych biblijnych genealogii, które większość czytelników pomija. Ale co jeśli postaramy się odczytać każde z tych imion jako słowo, na które ono wskazuje (w języku hebrajskim istnieje silny związek między imieniem a realnym znaczeniem słowa)? Otrzymamy proroctwo, które doskonale współgra z licznymi proroctwami Starego Testamentu, życiem i działalnością Jezusa Chrystusa i obietnicą Królestwa Bożego!

1. Adam – człowiek

Adam to imię pierwszego człowieka, ale także słowo oznaczające po prostu człowieka (kod Stronga H120). Zobaczmy np. Ks. Rodzaju 9:6

שֹׁפֵךְ דַּם הָֽאָדָם בָּֽאָדָם דָּמוֹ יִשָּׁפֵךְ כִּי בְּצֶלֶם אֱלֹהִים עָשָׂה אֶת־הָאָדָֽם׃

Zaznaczone słowo to אָדָם (adam) – człowiek, a werset brzmi:

Kto przeleje krew człowieka, przez człowieka będzie przelana jego krew, bo na obraz Boga człowiek został stworzony.

Widzimy więc, że chodzi o każdego człowieka. Tak jak pierwszy Adam był synonimem grzesznej ludzkości, tak drugi Adam – Chrystus to wskazujące na nowe stworzenie (porównaj np. 1 Koryntian 15:45).

2. Set – zastąpić

Jak podaje słownik Stronga, שֵׁת Szêt pochodzi od שִׁית (sziit, kod Stronga H7896), czyli postawić, dosłownie zastąpić.

3. Enosz – (chory) rodzaj ludzki

Jak podaje słownik hebrajsko-chaldejski Gesenius, słowo w języku poetyckim odnosi się do rodzaju ludzkiego. W Hioba 7:17 czytamy:

Czymże jest człowiek (enosz /אֱנוֹשׁ), że go tak bardzo cenisz i że nań zwracasz uwagę,

Słowo pochodzi od innego hebrajskiego słowa אָנַשׁ (enasz, kod Stronga H605), oznaczający „nieuleczalny”. W sensie dosłownym:

I odszedł Natan do swego domu.
Jahwe zaś poraził dziecię, które żona Uriasza urodziła Dawidowi, i zachorowało ciężko – אָנַשׁ (enasz) (2 Samuela 12:15)

i przenośnym:

Czemu uskarżasz się na swoją ranę, na nieuśmierzony – אָנַשׁ (enasz) ból? Z powodu mnóstwa twoich grzechów i licznych twych przewinień taki ból ci zadałem. (Jeremiasza 30:15)

Jak na razie mamy więc:

Człowiek zastąpił nieuleczalnie (chorego) człowieka (ludzkość)

Pasuje to do obrazu Mesjasza – Jezusa z Nazaretu:

Lecz on był przeszyty za nasze występki, starty za grzechy nasze.
Na nim ciążyła kaźń niosąca nam pokój, a przez jego rany – myśmy uzdrowieni! (Izajasza 53:5)

On dla nas zrzucił winę na Tego, który nie popełnił żadnego grzechu, abyśmy w Nim osiągnęli sprawiedliwość Bożą. (2 Koryntian 5:21)

On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo, abyśmy jako umarli grzechom, żyli dla sprawiedliwości.
Jego sińce uleczyły was (1 Piotra 2:24)

Ludzkość trapiona nieuleczalną chorobą grzechu znajduje swoje wybawienie w osobie Chrystusa, który sam będąc sprawiedliwy, poniósł nasze występki na sobie, jak pisał prorok Izajasz, przez jego rany, zostaliśmy uzdrowieni!

4. Kenan – wznosić

Imię znaczy tyle samo, co קֵן (kein), czyli gniazdo lub w sensie przenośnym umieszczona wysoko i bezpiecznie budowla (Habakuka 2:9), a pochodzi od słowa קָנַן (kanan),czyli, jak podaje słownik Stronga, wznosić czy też zbudować gniazdo, np. Jeremiasza 22:23:

Ty, co się kiedyś osiedliłaś na Libanie, coś między cedrami założyła swe gniazdo (קָנַן / kanan)!

W sensie metaforycznym można spokojnie założyć, że chodzi o umieszczenie czegoś wysoko i utwierdzenie tego.

5. Mahalaleel – chwała Boga / świecić

Dosłownie imię oznacza „chwalić Boga”. Pochodzi od słowa הָלַל (halal), które oznacza „chwalić”, ale jak podaje Brown-Driver-Briggs Lexicon w 1. znaczeniu to przede wszystkim „świecić”.

Hioba 29:3
kiedy Jego lampa świeciła (הָלַל / halal) nad moją głową i gdy przy Jego świetle chodziłem w ciemnościach?

Podsumowując, możemy kolejne dwa imiona sparafrazować jako utwierdza / wywyższa chwałę Boga (światło)

Jezus jako przekazujący ludzkości słowa samego Boga (porównaj Powtórzonego Prawa 18:15-18 i Jana 1:14), tym samym oświetlał ich ścieżki. W Psalmie 119:105 czytamy:

Twoje Słowo jest pochodnią dla mych nóg, Jest światłem dla moich ścieżek.

A sam Pan Jezus mówił:

Jezus więc znowu przemówił do nich: Ja jestem światłością świata.
Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia. (Jana 8:12)

Widzimy więc, że ów człowiek (drugi Adam) nie tylko uleczył nasz grzech, ale również wywyższył chwałę Boga i rzucił światło na nasze drogi.

6. Jared – zstępować

Imię pochodzi od czasownika יָרַד (jarad). W Rodzaju 11:5 czytamy:

A Jahwe zstępując (יָרַד  – jarad) z nieba, aby zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie

Pan Jezus również zstąpił z nieba – w sensie przenośnym, jako ten, który wyszedł od Boga i ten, który niósł Jego słowo (pisaliśmy o tym więcej tutaj). Ów opis idealnie pasuje do obrazu Chrystusa z Nowego Testamentu.

7. Enoch – nauczać

Enoch (kod Stronga 2596) to dosłownie „przeznaczony, poświęcony”.

Król Salomon złożył w ofierze dwadzieścia dwa tysiące wołów i sto dwadzieścia tysięcy owiec.
I tak król i cały lud poświęcili (חָנַךְ – chanach) dom Boży (2 Kronik 7:5)

ale może znaczyć również „ćwiczyć” czy „nauczać”.

Pouczaj (חָנַךְ – chanach) dziecko w drodze, którą ma iść, a gdy się zestarzeje, nie odstąpi od niej. (Przysłów 22:6)

Mamy więc na razie:

Człowiek zastąpił nieuleczalnie (chorego) człowieka (ludzkość), utwierdza / wywyższa chwałę Boga (światło), zstępuje, (by) nauczać

8. Metuszelach – człowiek – latorośl

Na to słowo składają się dwa: מַת (mat), czyli człowiek, a także שֶׁלַח (szelach). Według Leksykonu Brown-Driver-Briggs to strzała albo latorośl. Mamy więc albo człowieka strzały albo latorośli (pędu). To nasuwa liczne obrazy Mesjasza:

Izajasza 11:1
I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni.

Izajasza 53:2
Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi.
Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy, i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać.

Jeremiasza 23:5
Oto nadejdą dni – głosi Jahwe – a wzbudzę Dawidowi latorośl sprawiedliwą.
Jako Król panować będzie, działając mądrze, zaprowadzi na ziemi prawość i sprawiedliwość.

Zachariasza 3:8
Słuchaj tedy, arcykapłanie Jozue, ty i twoi towarzysze, siedzący przed tobą, gdyż jesteście mężami, którzy są znakiem: Oto Ja sprawię, że przyjdzie sługa mój – „Latorośl”.

Zachariasza 6:12
i oznajmij mu: „Tak mówi Jahwe Zastępów: Oto mąż, który ma imię „Latorośl”, i wypuści pędy.
On odbuduje Świątynię Jahwe.

9. Lamech – potężny / mocny

Definiowany przez jeden ze słowników, jako „potężny” czy”mocny”, co znajduje swoje potwierdzenie w językach ościennych (arabskie jalmak to właśnie potężny).

10. Noe (Noah) – odpoczynek

Hebrajskie נֹחַ (noa) to nic innego jak odpoczynek:

Pozostali zaś Żydzi, którzy byli w prowincjach królewskich, zebrali się w obronie swojego życia i mieli odpoczynek – נֹחַ (noa) od swoich wrogów.
Zabili siedemdziesiąt pięć tysięcy swoich wrogów, lecz po łupy nie wyciągnęli swojej ręki; (Estery 9:16).

Podsumowanie: Księga Rodzaju 5 i Jezus Chrystus

Podsumowując, zdanie, które możemy otrzymać z tak przetłumaczonych imion, brzmi:

Człowiek zastąpił nieuleczalnie (chorego) człowieka (ludzkość), utwierdza / wywyższa chwałę Boga (światło), zstępuje, (by) nauczać. (On jest) latoroślą (przynoszącą) wielki (mocny) odpoczynek.

Jak sugeruje Cornwall and Stelman Smith, The Exhaustive Dictionary of Bible Name, imię Metuszelach można również oddać jako „jego śmierć przyniesie”. Wtedy tak zapisane proroctwo brzmiałoby:

Człowiek zastąpił nieuleczalnie (chorego) człowieka (ludzkość), utwierdza / wywyższa chwałę Boga (światło), zstępuje, (by) nauczać. (On jest) latoroślą, którego śmierć przyniesie wielki (mocny) odpoczynek.

Mamy więc słowa, które idealnie pasują do obrazu Mesjasza z proroctw Starego Testamentu i tego, co głosił Pan Jezus. Jednocześnie znajdujemy zapowiedź Królestwa, które zaprowadzi, gdzie nastąpi odpoczynek ludu Bożego… (porównaj L. do Hebrajczyków 4)

Rodowód z księgi Rodzaju 5

(3) Adam żył sto trzydzieści lat i spłodził syna na swoje podobieństwo, na swój obraz, i nadał mu imię Set.
(4) A dni Adama po spłodzeniu Seta było osiemset lat i spłodził synów i córki.
(5) A tak wszystkich dni, które żył Adam, było dziewięćset trzydzieści lat i umarł.
(6) Set żył sto pięć lat i spłodził Enosza.
(7) Po spłodzeniu Enosza Set żył osiemset siedem lat i spłodził synów i córki.
(8) Wszystkich dni Seta było dziewięćset dwanaście lat i umarł.
(9) Enosz żył dziewięćdziesiąt lat i spłodził Kenana.
(10) Po spłodzeniu Kenana Enosz żył osiemset piętnaście lat i spłodził synów i córki.
(11) Wszystkich dni Enosza było dziewięćset pięć lat i umarł.
(12) Kenan żył siedemdziesiąt lat i spłodził Mahalaleela.
(13) Po spłodzeniu Mahalaleela Kenan żył osiemset czterdzieści lat i spłodził synów i córki.
(14) Wszystkich dni Kenana było dziewięćset dziesięć lat i umarł.
(15) Mahalaleel żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Jareda.
(16) Po spłodzeniu Jareda Mahalaleel żył osiemset trzydzieści lat i spłodził synów i córki.
(17) Wszystkich dni Mahalaleela było osiemset dziewięćdziesiąt pięć lat i umarł.
(18) Jared żył sto sześćdziesiąt dwa lata i spłodził Henocha.
(19) Po spłodzeniu Henocha Jared żył osiemset lat i spłodził synów i córki.
(20) Wszystkich dni Jareda było dziewięćset sześćdziesiąt dwa lata i umarł.
(21) Henoch żył sześćdziesiąt pięć lat i spłodził Matuzalema.
(22) Po spłodzeniu Matuzalema Henoch chodził z Bogiem trzysta lat i spłodził synów i córki.
(23) Wszystkich dni Henocha było trzysta sześćdziesiąt pięć lat.
(24) Henoch chodził z Bogiem, a potem już go nie było, bo Bóg go zabrał.
(25) Matuzalem żył sto osiemdziesiąt siedem lat i spłodził Lameka.
(26) Po spłodzeniu Lameka Matuzalem żył siedemset osiemdziesiąt dwa lata i spłodził synów i córki.
(27) Wszystkich dni Matuzalema było dziewięćset sześćdziesiąt dziewięć lat i umarł.
(28) Lamek żył sto osiemdziesiąt dwa lata i spłodził syna.
(29) I nadał mu imię Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy w naszej pracy i w trudzie naszych rąk, z powodu ziemi, którą PAN przeklął.