Księga Jeremiasza 22:16 [komentarze]. „Czy nie na tym to polega poznanie Mnie?”

J. Richard Middleton w książce „A New Heaven and a New Earth” (s. 104) pisze, komentując Jeremiasza 22:15-16

Logika profetycznej krytyki jest następująca: chociaż „wielbienie” jest oczywistym dowodem na wierność JHWH, taki akt musi zostać poparty sprawiedliwością, która jest namacalnym przejawem tej lokalności. To, czego Bóg naprawdę chce, jest ludzkie wzrastanie, ucieleśnione w uzdrawianiu społecznego porządku, a ci, którzy chcą, czego chce Bóg, będą przejawiać to w swoim życiu. Rzeczywisty związek między lojalnością w stosunku do JHWH i wykonywaniem sprawiedliwości wobec bliźniego jest tak silna, że Jeremiasz mówi królowi Jojakimowi (Jehojakimowi), że wykonywanie sprawiedliwości (w szczególności troska o tych na marginesie) jest równoznaczna z poznaniem Boga.

Zgadza się to ze słowami zapisanymi przez proroka Micheasza 6:8:

Pouczono cię, człowiecze, o tym, co jest dobre i czego PAN żąda od ciebie. Tylko tego, abyś czynił sprawiedliwość, miłował życzliwość i abyś postępował pokornie z twoim Bogiem [czytaj więcej na temat tego wersetu – Kliknij!]

Rozumienie hebrajskie zakłada praktyczne wcielanie w życie słów. Wiara nie polega jedynie na mentalnym rozumieniu dogmatów, ale na przeżywanie słów Boga całym swoim życiem.

Wcześniej w tej samej książce prof. Middleton pisał:

Tak jak Tora stwierdza, że miłość Boga powinna prowadzić do życia w posłuszeństwie, prorocy podkreślają, że wierność i poddanie się JHWH, Bogu Exodusu, powinna przejawiać się w życiu, które ucieleśnia prawość i sprawiedliwość, ponieważ są one kluczowe dla wzrastania relacji międzyludzkich, czego pragnie Bóg. Z prorockiej perspektywy lojalność w stosunku do jedynego prawdziwego Boga nieuchronnie prowadzi do życia w posłuszeństwie, znajdującym odbicie w szczególności w sprawiedliwości w stosunkach międzyludzkich; z drugiej strony bałwochwalstwo czy fałszywa wierność objawiają się w życiu pełnym nieposłuszeństwa, które charakteryzuje nieposłuszeństwo Jest to w sposób najbardziej zasadniczy kwestia wyobrażenia sobie Boga; życie osoby lub społeczności odzwierciedla rodzaj boga, z którym są związani. Dwoma głównymi punktami krytyki ze strony proroka są więc bałwochwalstwo oraz niesprawiedliwość, ponieważ fałszywy kult jest nierozerwalnie związany z zepsutym życiem.