Owen-Glass i „Solomon, Pt. 1”. „Nie jest rolą człowieka panować nad innymi ludźmi”

Solomon was broken, the legacy he’d leave
He cried out to God, won’t you help them to believe?
This power is illusion, the need to rule is greed
Your love and your light is really all they need

It’s really all we need

God said there’s a season for every single thing
The people won’t be ready for many centuries
They’ll live their lives like cattle, build fences with their hands
They’ll call for the blood of strangers in distant lands
They’ll ridicule the righteous, embrace evil men
They’ll fall for their own tricks, again and yet again
So give to them a king, and lay now in the dirt
I’ll send you back again and hope in time they learn

I hope in time they learn
I hope in time we learn
Hope, in time, we learn

Salomon był złamany, dziedzictwo, które zostawiał
Wołał do Boga, czy nie możesz pomóc im uwierzyć?
Ta władza jest iluzją, potrzeba, aby władać, jest chciwością
Twa miłość i Twe światło jest tak naprawdę wszystkim, czego potrzebują

To naprawdę wszystko, czego potrzebują

Bóg powiedział, ze jest czas na każdą z rzeczy
Ludzie nie będą gotowi przez wiele stuleci
Będą żyć jak bydło, będą wznosić ogrodzenia własnymi rękoma
Wzywać do (przelewania) krwi nieznanych im ludzi w odległych krajach
Będą wyśmiewać sprawiedliwych, popierać ludzi złych
Raz po raz będą wpadać w pułapki, które sami zastawili
A więc daj im króla, a sam spocznij w piachu
Wyślę cię znów z powrotem, a mam nadzieję, że z czasem poznają to.

Mam nadzieję, że z czasem to poznają
Mam nadzieję, że z czasem to poznamy
Mam nadzieję, że z czasem to poznamy