Ewangelia Jana 12 [tekst/komentarze]

Ewangelia Jana 12: tekst

koment. -> kliknięcie powoduje przeniesienie do komentarza do wersetu poniżej tekstu rozdziału

Namaszczenie Jezusa przez Marię

Ewangelia Jana 12:1

Na sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii, gdzie był Łazarz, który umarł, a którego wskrzesił z martwych.

Ewangelia Jana 12:2

Tam przygotowali mu wieczerzę, a Marta usługiwała. Łazarz zaś był jednym z tych, którzy razem z nim siedzieli przy stole.

Ewangelia Jana 12:3

Wówczas Maria, wziąwszy funt bardzo drogiej maści nardowej, namaściła nogi Jezusa i wytarła je swoimi włosami, a dom napełnił się wonią tej maści.

Ewangelia Jana 12:4

Wtedy jeden z jego uczniów, Judasz Iskariota, syn Szymona, ten, który miał go zdradzić, powiedział:

Ewangelia Jana 12:5

Dlaczego tej maści nie sprzedano za trzysta groszy i nie rozdano ich ubogim?

Ewangelia Jana 12:6

 A to mówił nie dlatego, że troszczył się o ubogich, ale ponieważ był złodziejem i miał sakiewkę, a nosił to, co do niej włożono.

Ewangelia Jana 12:7

Wtedy Jezus powiedział: Zostaw ją; zachowała to na dzień mego pogrzebu.

Ewangelia Jana 12:8

Ubogich bowiem zawsze macie u siebie, ale mnie nie zawsze będziecie mieć.

Spisek w celu zabicia Łazarza

Ewangelia Jana 12:9

Wtedy wielu Żydów dowiedziało się, że tam jest; i przyszli nie tylko z powodu Jezusa, ale także, by zobaczyć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.

Ewangelia Jana 12:10

I naradzali się naczelni kapłani nad tym, żeby zabić również Łazarza;

Wjazd do Jerozolimy na osiołku

Ewangelia Jana 12:11

Gdyż z jego powodu wielu spośród Żydów odstąpiło i uwierzyło w Jezusa.

Ewangelia Jana 12:12

Nazajutrz mnóstwo ludzi, którzy przyszli na święto, usłyszawszy, że Jezus idzie do Jerozolimy;

Ewangelia Jana 12:13

Nabrało gałązek palmowych, wyszło mu naprzeciw i wołało: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana, król Izraela!

Ewangelia Jana 12:14

A Jezus, znalazłszy oślątko, wsiadł na nie, jak jest napisane:

Ewangelia Jana 12:15

Nie bój się, córko Syjonu. Oto twój król przychodzi, siedząc na oślątku.

Ewangelia Jana 12:16

Z początku jego uczniowie tego nie zrozumieli, ale gdy Jezus został uwielbiony, wtedy przypomnieli sobie, że to było o nim napisane i że mu tak uczynili.

Ewangelia Jana 12:17

Dawali więc świadectwo ludzie, którzy z nim byli, gdy Łazarza wywołał z grobowca i wskrzesił go z martwych.

Ewangelia Jana 12:18

Dlatego też ludzie wyszli mu naprzeciw, bo usłyszeli, że on uczynił ten cud.

Ewangelia Jana 12:19

Wtedy faryzeusze mówili między sobą: Widzicie, że nic nie zdziałacie. Oto świat poszedł za nim.

Grecy szukają Jezusa

Ewangelia Jana 12:20

A wśród tych, którzy przychodzili do Jerozolimy, żeby oddać cześć Bogu w święto, byli pewni Grecy.

Ewangelia Jana 12:21

Oni to przyszli do Filipa, który był z Betsaidy w Galilei, i prosili go: Panie, chcemy zobaczyć Jezusa.

Ewangelia Jana 12:22

Filip przyszedł i powiedział Andrzejowi, a z kolei Andrzej i Filip powiedzieli Jezusowi.

Ewangelia Jana 12:23

A Jezus im odpowiedział: Nadeszła godzina, aby Syn Człowieczy został uwielbiony.

Ewangelia Jana 12:24

Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, samo zostaje. Jeśli jednak obumrze, wydaje obfity plon.

Ewangelia Jana 12:25

Kto miłuje swoje życie, utraci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

Ewangelia Jana 12:26

Jeśli ktoś mi służy, niech idzie za mną, a gdzie ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś będzie mi służył, uczci go mój Ojciec.

Wywyższenie Jezusa

Ewangelia Jana 12:27

Teraz moja dusza jest zatrwożona. I cóż powiem? Ojcze, zachowaj mnie od tej godziny? Przecież dlatego przyszedłem na tę godzinę.

Ewangelia Jana 12:28

Ojcze, uwielbij swoje imię. Wtedy rozległ się głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.

Ewangelia Jana 12:29

A ludzie, którzy stali i słyszeli, mówili: Zagrzmiało. A inni mówili: Anioł do niego przemówił.

Ewangelia Jana 12:30

Jezus odpowiedział: Ten głos rozległ się nie ze względu na mnie, ale ze względu na was.

Ewangelia Jana 12:31

Teraz odbywa się sąd tego świata, teraz władca tego świata będzie wyrzucony precz.

Ewangelia Jana 12:32

A ja, jeśli będę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie.

Ewangelia Jana 12:33

A mówił to, dając znać, jaką śmiercią miał umrzeć.

Ewangelia Jana 12:34

Ludzie mu odpowiedzieli: Dowiedzieliśmy się z prawa, że Chrystus trwa na wieki. Jakże więc ty możesz mówić, że Syn Człowieczy musi być wywyższony? Któż to jest Syn Człowieczy?

Ewangelia Jana 12:35

Wtedy Jezus powiedział im: Jeszcze przez krótki czas jest z wami światłość. Chodźcie więc, dopóki macie światłość, żeby was ciemność nie ogarnęła. Bo kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.

Ewangelia Jana 12:36

Dopóki macie światłość, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. Gdy Jezus to powiedział, odszedł i ukrył się przed nimi.

Niewiara ludzi

Ewangelia Jana 12:37

A choć tak wiele cudów uczynił wobec nich, jednak nie uwierzyli w niego;

Ewangelia Jana 12:38

Aby się wypełniło słowo, które powiedział prorok Izajasz: Panie, któż uwierzył naszemu głoszeniu? I komu ramię Pańskie zostało objawione?

Ewangelia Jana 12:39

Dlatego nie mogli uwierzyć, bo jeszcze Izajasz powiedział:

Ewangelia Jana 12:40

Zaślepił ich oczy i zatwardził ich serce, aby oczami nie widzieli i sercem nie zrozumieli, aby się nie nawrócili, żebym ich nie uzdrowił.

Ewangelia Jana 12:41

To powiedział Izajasz, gdy widział jego chwałę i mówił o nim.

Ewangelia Jana 12:42

Jednak i z przełożonych wielu uwierzyło w niego, ale z powodu faryzeuszy nie wyznawali go, aby nie wyłączono ich z synagogi.

Ewangelia Jana 12:43

Umiłowali bowiem chwałę ludzką bardziej niż chwałę Bożą.

Jezus przyszedł, aby zbawić

Ewangelia Jana 12:44

A Jezus wołał: Kto wierzy we mnie, nie we mnie wierzy, ale w tego, który mnie posłał.

Ewangelia Jana 12:45

 I kto mnie widzi, widzi tego, który mnie posłał.

Ewangelia Jana 12:46

Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby każdy, kto wierzy we mnie, nie pozostał w ciemności.

Ewangelia Jana 12:47

 A jeśli ktoś słucha moich słów, a nie uwierzy, ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, żeby sądzić świat, ale żeby zbawić świat.

Ewangelia Jana 12:48

Kto mną gardzi i nie przyjmuje moich słów, ma kogoś, kto go sądzi: słowo, które ja mówiłem, ono go osądzi w dniu ostatecznym.

Ewangelia Jana 12:49

Bo ja nie mówiłem sam od siebie, ale ten, który mnie posłał, Ojciec, on mi dał nakaz, co mam powiedzieć i co mówić.

Ewangelia Jana 12:50

 I wiem, że jego nakaz jest życiem wiecznym. Dlatego to, co ja wam mówię, mówię tak, jak mi powiedział Ojciec.

przekład: Uwspółcześniona Biblia Gdańska

więcej o Biblii Gdańskiej tutaj

Ewangelia Jana 12: komentarze

Oparte m.in. na komentarzach DailyReadings.co.uk

Ewangelia Jana 12:3: namaszczenie stóp

Ewangeliści synoptyczni zwracają uwagę, że to głowa Jezusa zostaje namaszczona (Mateusza 26:7 i Marka 14:3); Jan wykorzystuje inny element z ostatnich chwil Chrystusa przed śmiercią. Powód? W kolejnym rozdziale czytamy o tym, jak Jezus myje nogi swoich uczniom (Jana 13:5) – i znów Ewangelia Jana jest jedyną, która odnotowuje tę sytuację. To pokazuje, że dla Ewangelisty ważny był motyw służby (por. w. 26: Jeśli ktoś mi służy, niech idzie za mną, a gdzie ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś będzie mi służył, uczci go mój Ojciec) – Jezus sam daje przykład, że wywyższenie przez Ojca musi poprzedzić ofiarna służba. 

Ewangelia Jana 12:20: 

Zapowiedź tego, co stało się później – Ewangelia trafia do pogan, w tym do Greków, gdzie powstawały pierwsze zgromadzenia. Tym samym rozpoczęło się wypełnianie planu Bożego, zapowiedzianego przez Izajasza:

mój dom będzie nazywany domem modlitwy dla wszystkich narodów. (Izajasza 56:7)